sábado, 3 de agosto de 2013

"Paz", de Zhivka Baltadzhieva


 Paz

 A mi madre


No pensar con furor en nada, ni en nadie.

En el soplo solar respirar como flor
días insaciables.

Con la cometa pálida del horizonte
ser siempre

y en todo penetrar.

Qué más me da que cada vez sean más voraces
los prados inminentes o andados?

Aquí yo amo y la tosca e inexpresiva rana,
y para el escorpión puedo todavía

ser

la salida en el círculo de fuego.


1981.
De su libro libro
Fuga a lo real
Amargord, Madrid, 2012.


МИР

За нищо да не мисля зло, за никого.
А в слънчевия повей като цвете
да вдишвам дни и да не знам насита.
И със хвърчилото на хоризонта цяла
да бъда винаги
във всичко взряна.
Отвъд деня и още по-нататък.
Какво че все по-стръвни са лъките,
които предстоят, които бяха.
Аз тук обичам и неизразителната жаба,
за скорпиона мога
още
изход в огнения кръг да стана.
1981


Grandes Obras de 
El Toro de Barro


PVP: 10 euros
Pedidos a:
edicioneseltorodebarro@yahoo.es
Puedes entrar. He dejado la puerta
abierta, la luz, la calefacción
encendidas. Hay un poco de vino
de la alacena, el café está reciente
por si me demoro y te vence el sueño.
Acaso estés aquí cuando regrese,
arropada en el sofá con mi manta
de viaje, reconfortada, quizá
complacida del mundo en su belleza,
sabiendo que hay una técnica pura
en esta maravilla de estar vivo.
Y si no estás, bendito sea el tiempo
en que estuviste. Sólo he de abrir
los postigos para que fluya el agua
llovida en la memoria. La luz, pronto,
dejará en las paredes una sombra
que llamará en sus labios con tu nombre,
contenta de estar en casa de nuevo. 
 
  Otros poemas de
 Juan Ramón Mansilla


 





 
 
 
 
 

















No hay comentarios:

Publicar un comentario